Οι ιδανικές συνθήκες
Η σωστότερη γευσιγνωσία για τις αισθήσεις μας γίνεται το πρωί, γύρω στις 11. Το πρωί η παλέτα μας δεν είναι βεβαρημένη, δεν έχουμε πιει καφέδες, δεν έχουμε καπνίσει. Πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο καθαρά τα στοιχεία. Αλλά αυτό είναι για τους επαγγελματίες. Ένας άνθρωπος ο οποίος θέλει απλά να απολαύσει, είναι καλό να έχει μία καθαρή γευστική παλέτα. Να μην έχει πλύνει ας πούμε τα δόντια του πριν ή να μην έχει καπνίσει. Όταν αρχίσει και απολαμβάνει, μπορεί φυσικά να ανάψει και το τσιγάρο του και το πούρο του. Αλλά για να αρχίσει να καταλαβαίνει τα γευστικά στοιχεία πρέπει να ξεκινήσει με καθαρή γευστική παλέτα. Να μην είναι μέσα στην κουζίνα, να μην έχει πολλές μυρωδιές να τον ενοχλούν. Αν έχεις και κάποιον παρέα να δοκιμάζετε μαζί για να μοιράζεστε εντυπώσεις, είναι ακόμα καλύτερα.
Νερό, πάγο ή τίποτα;
Ένα single malt whisky, όσο προχωρά η εξέλιξή του στο χρόνο, έχει πολλά κρυμμένα στοιχεία. Αν θέλω να τα βγάλω, λίγο νερό βοηθάει. Βοηθάει γιατί όλη αυτή η συμπυκνωμένη κατάσταση στην οποία βρίσκεται το απόσταγμα δημιουργεί έναν όγκο πολύ καλά κλεισμένο. Όταν πέσει λίγο νερό σπάει η δομή και αρχίζουν και βγαίνουν κάποια στοιχεία τα οποία ήταν εγκλωβισμένα. Είναι θέμα πτητικότητας περισσότερο. Ζούμε βέβαια στην Ελλάδα. Και δεν είναι δυνατόν με τους 40 βαθμούς το καλοκαίρι να πιω ένα whisky κι ας είναι και single malt, χωρίς πάγο. Δεν λέμε να του βάλεις πολύ πάγο και να το διαλύσεις. Ένας πάγος είναι αρκετός. Για το ιδανικό σερβίρισμα πάντως, το The Macallan έχει δημιουργήσει ένα ειδικό χάλκινο σκεύος για τη δημιουργία μιας μπάλας πάγου η οποία λιώνει ιδανικά στο ποτό.
Το σωστό ποτήρι
Είναι είτε το noising glass που έχουν οι Σκωτσέζοι είτε ένα old fashioned χαμηλό ποτήρι που να στενεύει πιο πάνω. Χρειάζεται να είναι πιο στενό πάνω για να εγκλωβίζονται τα αρωματικά στοιχεία που απελευθερώνονται με την ανακίνηση και να μυρίσω πιο ξεκάθαρα. Θεωρώ ιδανικό ένα old fashioned που στενεύει.
Τι κοιτάμε;
Κοιτάμε την καθαρότητα. Πρέπει να είναι ένα πεντακάθαρο προϊόν χωρίς αιωρήματα, χωρίς θολούρες. Μετά κοιτάμε το χρώμα. Το οποίο μπορεί να μου λέει πράγματα ή μπορεί και να μην μου λέει. Η βιομηχανία σήμερα χρησιμοποιεί πολύ καραμελόχρωμα. Το οποίο δεν είναι κακό. Όλα τα σκούρα αποστάγματα το χρησιμοποιούν για να φέρουν το χρώμα εκεί που θέλουν. Το The Macallan ούτε στην νέα του σειρά χρησιμοποιεί καραμελόχρωμα.
Το χρώμα στο ποτό έρχεται από το βαρέλι. Τι βαρέλι έχεις χρησιμοποιήσει; Αν έχεις χρησιμοποιήσει αμερικάνικη δρυ έχει πιο ανοιχτά χρώματα. Όσο περνάνε τα χρόνια βέβαια αρχίζουν σκουραίνουν και αυτά. Αν έχεις χρησιμοποιήσει Ευρωπαϊκή δρυ, πολύ πιο γρήγορα γίνονται σκούρα και όσο περνούν τα χρόνια γίνονται πάρα πολύ σκούρα.
Μυρίζουμε
Δεν είναι καλό όπως στο κρασί να ανακινώ πριν μυρίσω. Είναι κάτι το οποίο το κάνουν όλοι αλλά είναι λάθος. Γιατί ουσιαστικά έχουμε 40 αλκοολικούς βαθμούς στα περισσότερα αποστάγματα και αυτό σημαίνει μεγαλύτερη πτητικότητα οινοπνεύματος. Αν εγώ ανακινώ δημιουργώ μεγαλύτερη πτητικότητα και όπως μυρίζω κινδυνεύω να ερεθίσω πολύ περισσότερο τα αισθητήρια της μύτης μου και να μην είναι ξεκάθαρη η αίσθηση μετά. Δεν μυρίζουμε πάρα πολλή ώρα. Δεν είναι αγγαρεία. Πρέπει ο καθένας στο επίπεδό του και ανάλογα το πόσο θέλει να ασχοληθεί, να μυρίσει και να προσπαθήσει να αντιληφθεί ένα δυο αρώματα.
Γευόμαστε
Στη γεύση πολλές φορές ανακαλύπτουμε πολύ περισσότερα πράγματα. Κι αυτό γιατί η γλώσσα μας έχει θερμοκρασία. Ανεβαίνει η θερμοκρασία του αποστάγματος και κάποιες ουσίες γίνονται πτητικότερες, άρα πιο εύκολα με την επιστροφή από την ρινική κοιλότητα αντιλαμβάνομαι στοιχεία που τα λέω γεύση αλλά είναι άρρηκτα κουμπωμένα με την αρωματική έκφραση. Όταν θες να ανακαλύψεις στοιχεία κρατάς λίγο το ποτό στο στόμα, στους γευστικούς κάλυκες για να σου δοθεί η ευκαιρία να δεις λίγο πιο βαθιά κάποια πράγματα. Αν βέβαια το κρατήσουμε πολλά δευτερόλεπτα αρχίζουμε και αισθανόμαστε πιο επιθετικά το αλκοόλ. Δεν πρέπει να το κάνουμε αυτό, γιατί χαλάμε την ισορροπία. Καλό θα είναι μερικά δευτερόλεπτα, όχι πολλά.
Αφού αφήσω στη γλώσσα μου το προϊόν, εκτός από τα γευστικά και αρωματικά στοιχεία, βλέπω τα στοιχεία ισορροπίας, το σώμα του προϊόντος, πράγματα που έρχονται και κουμπώνουν στην συνολική γευσιγνωστική εμπειρία.
Η επίγευση
Έχουμε ένα τελευταίο στοιχείο, αφού καταπιούμε, αυτό που όλοι λέμε επίγευση. Σε κάποια προϊόντα που είναι πολύπλοκα, κρατάει πολλή ώρα. Όσο πιο μεγάλη επίγευση μου δίνει ένα προϊόν, όσο περισσότερα πράγματα μου δίνει, είναι ένα στοιχείο που μου δείχνει ότι είναι πιο ποιοτικό από ένα άλλο.
Τα συνοδευτικά
Μπορούμε να συνοδεύσουμε το whisky μας με κάτι. Ανάλογα με την εξέλιξη ενός whisky ταιριάζει και κάτι διαφορετικό. Να ξέρετε ότι η σοκολάτα είναι πολύ ωραίος συνοδός για το single malt. Στην σειρά The Macallan 1824 για παράδειγμα, θα έλεγα ότι στο πρώτο, το Amber, επειδή έχει πιο ανθικά και λεμονάτα στοιχεία, θα μου άρεσε μία φλούδα περγαμόντο βουτηγμένη στη σοκολάτα για να μου βγάλει αυτά τα εσπεριδοειδή στοιχεία αλλά με λίγο πικάντικο και λεμονάτο χαρακτήρα. Θα πήγαινα μετά στο Sienna και θα προτιμούσα πορτοκάλι βουτηγμένο στη σοκολάτα. Πιο γλυκά στοιχεία. Ναι μεν εσπεριδοειδή αλλά πιο γλυκά. Για το Ruby που μου δίνει πιο πολλά στοιχεία με ξηρούς καρπούς, με σταφίδα, δαμάσκηνο, θα προτιμούσα ένα δαμάσκηνο ή έναν χουρμά βουτηγμένο στη σοκολάτα.
Η σωστότερη γευσιγνωσία για τις αισθήσεις μας γίνεται το πρωί, γύρω στις 11. Το πρωί η παλέτα μας δεν είναι βεβαρημένη, δεν έχουμε πιει καφέδες, δεν έχουμε καπνίσει. Πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο καθαρά τα στοιχεία. Αλλά αυτό είναι για τους επαγγελματίες. Ένας άνθρωπος ο οποίος θέλει απλά να απολαύσει, είναι καλό να έχει μία καθαρή γευστική παλέτα. Να μην έχει πλύνει ας πούμε τα δόντια του πριν ή να μην έχει καπνίσει. Όταν αρχίσει και απολαμβάνει, μπορεί φυσικά να ανάψει και το τσιγάρο του και το πούρο του. Αλλά για να αρχίσει να καταλαβαίνει τα γευστικά στοιχεία πρέπει να ξεκινήσει με καθαρή γευστική παλέτα. Να μην είναι μέσα στην κουζίνα, να μην έχει πολλές μυρωδιές να τον ενοχλούν. Αν έχεις και κάποιον παρέα να δοκιμάζετε μαζί για να μοιράζεστε εντυπώσεις, είναι ακόμα καλύτερα.
Νερό, πάγο ή τίποτα;
Ένα single malt whisky, όσο προχωρά η εξέλιξή του στο χρόνο, έχει πολλά κρυμμένα στοιχεία. Αν θέλω να τα βγάλω, λίγο νερό βοηθάει. Βοηθάει γιατί όλη αυτή η συμπυκνωμένη κατάσταση στην οποία βρίσκεται το απόσταγμα δημιουργεί έναν όγκο πολύ καλά κλεισμένο. Όταν πέσει λίγο νερό σπάει η δομή και αρχίζουν και βγαίνουν κάποια στοιχεία τα οποία ήταν εγκλωβισμένα. Είναι θέμα πτητικότητας περισσότερο. Ζούμε βέβαια στην Ελλάδα. Και δεν είναι δυνατόν με τους 40 βαθμούς το καλοκαίρι να πιω ένα whisky κι ας είναι και single malt, χωρίς πάγο. Δεν λέμε να του βάλεις πολύ πάγο και να το διαλύσεις. Ένας πάγος είναι αρκετός. Για το ιδανικό σερβίρισμα πάντως, το The Macallan έχει δημιουργήσει ένα ειδικό χάλκινο σκεύος για τη δημιουργία μιας μπάλας πάγου η οποία λιώνει ιδανικά στο ποτό.
Το σωστό ποτήρι
Είναι είτε το noising glass που έχουν οι Σκωτσέζοι είτε ένα old fashioned χαμηλό ποτήρι που να στενεύει πιο πάνω. Χρειάζεται να είναι πιο στενό πάνω για να εγκλωβίζονται τα αρωματικά στοιχεία που απελευθερώνονται με την ανακίνηση και να μυρίσω πιο ξεκάθαρα. Θεωρώ ιδανικό ένα old fashioned που στενεύει.
Τι κοιτάμε;
Κοιτάμε την καθαρότητα. Πρέπει να είναι ένα πεντακάθαρο προϊόν χωρίς αιωρήματα, χωρίς θολούρες. Μετά κοιτάμε το χρώμα. Το οποίο μπορεί να μου λέει πράγματα ή μπορεί και να μην μου λέει. Η βιομηχανία σήμερα χρησιμοποιεί πολύ καραμελόχρωμα. Το οποίο δεν είναι κακό. Όλα τα σκούρα αποστάγματα το χρησιμοποιούν για να φέρουν το χρώμα εκεί που θέλουν. Το The Macallan ούτε στην νέα του σειρά χρησιμοποιεί καραμελόχρωμα.
Το χρώμα στο ποτό έρχεται από το βαρέλι. Τι βαρέλι έχεις χρησιμοποιήσει; Αν έχεις χρησιμοποιήσει αμερικάνικη δρυ έχει πιο ανοιχτά χρώματα. Όσο περνάνε τα χρόνια βέβαια αρχίζουν σκουραίνουν και αυτά. Αν έχεις χρησιμοποιήσει Ευρωπαϊκή δρυ, πολύ πιο γρήγορα γίνονται σκούρα και όσο περνούν τα χρόνια γίνονται πάρα πολύ σκούρα.
Μυρίζουμε
Δεν είναι καλό όπως στο κρασί να ανακινώ πριν μυρίσω. Είναι κάτι το οποίο το κάνουν όλοι αλλά είναι λάθος. Γιατί ουσιαστικά έχουμε 40 αλκοολικούς βαθμούς στα περισσότερα αποστάγματα και αυτό σημαίνει μεγαλύτερη πτητικότητα οινοπνεύματος. Αν εγώ ανακινώ δημιουργώ μεγαλύτερη πτητικότητα και όπως μυρίζω κινδυνεύω να ερεθίσω πολύ περισσότερο τα αισθητήρια της μύτης μου και να μην είναι ξεκάθαρη η αίσθηση μετά. Δεν μυρίζουμε πάρα πολλή ώρα. Δεν είναι αγγαρεία. Πρέπει ο καθένας στο επίπεδό του και ανάλογα το πόσο θέλει να ασχοληθεί, να μυρίσει και να προσπαθήσει να αντιληφθεί ένα δυο αρώματα.
Γευόμαστε
Στη γεύση πολλές φορές ανακαλύπτουμε πολύ περισσότερα πράγματα. Κι αυτό γιατί η γλώσσα μας έχει θερμοκρασία. Ανεβαίνει η θερμοκρασία του αποστάγματος και κάποιες ουσίες γίνονται πτητικότερες, άρα πιο εύκολα με την επιστροφή από την ρινική κοιλότητα αντιλαμβάνομαι στοιχεία που τα λέω γεύση αλλά είναι άρρηκτα κουμπωμένα με την αρωματική έκφραση. Όταν θες να ανακαλύψεις στοιχεία κρατάς λίγο το ποτό στο στόμα, στους γευστικούς κάλυκες για να σου δοθεί η ευκαιρία να δεις λίγο πιο βαθιά κάποια πράγματα. Αν βέβαια το κρατήσουμε πολλά δευτερόλεπτα αρχίζουμε και αισθανόμαστε πιο επιθετικά το αλκοόλ. Δεν πρέπει να το κάνουμε αυτό, γιατί χαλάμε την ισορροπία. Καλό θα είναι μερικά δευτερόλεπτα, όχι πολλά.
Αφού αφήσω στη γλώσσα μου το προϊόν, εκτός από τα γευστικά και αρωματικά στοιχεία, βλέπω τα στοιχεία ισορροπίας, το σώμα του προϊόντος, πράγματα που έρχονται και κουμπώνουν στην συνολική γευσιγνωστική εμπειρία.
Η επίγευση
Έχουμε ένα τελευταίο στοιχείο, αφού καταπιούμε, αυτό που όλοι λέμε επίγευση. Σε κάποια προϊόντα που είναι πολύπλοκα, κρατάει πολλή ώρα. Όσο πιο μεγάλη επίγευση μου δίνει ένα προϊόν, όσο περισσότερα πράγματα μου δίνει, είναι ένα στοιχείο που μου δείχνει ότι είναι πιο ποιοτικό από ένα άλλο.
Τα συνοδευτικά
Μπορούμε να συνοδεύσουμε το whisky μας με κάτι. Ανάλογα με την εξέλιξη ενός whisky ταιριάζει και κάτι διαφορετικό. Να ξέρετε ότι η σοκολάτα είναι πολύ ωραίος συνοδός για το single malt. Στην σειρά The Macallan 1824 για παράδειγμα, θα έλεγα ότι στο πρώτο, το Amber, επειδή έχει πιο ανθικά και λεμονάτα στοιχεία, θα μου άρεσε μία φλούδα περγαμόντο βουτηγμένη στη σοκολάτα για να μου βγάλει αυτά τα εσπεριδοειδή στοιχεία αλλά με λίγο πικάντικο και λεμονάτο χαρακτήρα. Θα πήγαινα μετά στο Sienna και θα προτιμούσα πορτοκάλι βουτηγμένο στη σοκολάτα. Πιο γλυκά στοιχεία. Ναι μεν εσπεριδοειδή αλλά πιο γλυκά. Για το Ruby που μου δίνει πιο πολλά στοιχεία με ξηρούς καρπούς, με σταφίδα, δαμάσκηνο, θα προτιμούσα ένα δαμάσκηνο ή έναν χουρμά βουτηγμένο στη σοκολάτα.
/www.oneman.gr
